tekst całkowicie stworzony przeze mnie
można go znaleźć na forum `Nowy Świat Eo`


To brzmiało jak wyrok dla tych biednych stworzeń a raczej klanu.
Za co? Za co muszą umrzeć? Przecież nic nie zrobili....
Te myśli cały czas zaprzątają mi głowę.Ehh już jutro Zakon Świtu i Gwardia Szarogórza zaatakuje Avannturel. Wiem przysięgałem przed Aonirem i Królem posłuszeństwo ale czy oni zasługują na śmierć? Ten ród nic nie zrobił.
Pomógł się zjednoczyć tym czarno-powiekim stworzeniom po wojnie o zdobycie Tirganach. A teraz na 85 zebraniu Rady królewskiej w Afl słyszałem słowa Króla Falkmara -Musimy zniszczyć ten ród! Nic dobrego nie przyniesie! Setrius narzekał na nich ,że wybijają zwierzynę w Górach Burzowych. ( to było zmyślone ,ponieważ Setrius ,przywódca łowców z Gór Burzowych dobrze wiedział ,że to rozwścieczone burzowe smoki wybijają zwierzynę a nie Włóczędzy.Oni też mieli problemy ze smokami które napadały ich wioski. Wiem bo sam należę do Domu Zakonnego w Avannturel i widziałem jak te stworzenia dzielnie walczą o przetrwanie)
Jedyne co może ich spotkać za to. To ŚMIERĆ!!Wszystkiemu winny jest ten żałosny ród!-wykrzykiwał Falkmar. Dobrze pamiętam jak stary Baron Ortbrandt pouczał Falkmara ,że najgorszą hańbą dla rycerza jest żądza władzy i śmierci niewinnych. Jak widać nic się nie nauczył z nauk swego Ojca. Teraz Ortbrandt leży w grobie a Falkmar został mianowany na króla ludzi przez Najdostojniejszego Boskiego Namiestnika Świata. Postanowiłem przeciwstawić się królowi. Widać ,że nie tylko ja miałem takie poglądy. Joshua Hallit też pod pretekstem choroby nie pojawił się na rzezi. Utrańczycy ,Leonidarczycy ,Wulfgarczycy też nie chcieli atakować biednych Włóczęgów. Jedak ci co należeli do Gwardii Królewskiej musieli posłuchać tego chorego rozkazu.
Napad miał mieć miejsce jutro w nocy. Gdy nadszedł ten dzień.
Czułem się źle. Odmówiwszy modlitwę do Hirina i Aonira o spokojną śmierć dla Włóczęgów wyruszyłem do Szarogórza ,do Króla.
Gdy rozpoczął się atak....
To było straszne. Katapulty wystrzeliwały ogniste pociski w stronę Domu Rodu Ice Claw. Była garstka straży. Żołnierze zabijali i mordowali każdego po kolei. Sam też wdarłem się do ich domu. Lecz nikogo nie zabijałem. Do dziś pamiętam ich strach w oczach na mój widok. Prawo Zakonne i Rycerskie wyraźnie zabraniało zabijania niewinnych!! Dlaczego musimy wykonywać rozkazy niezgodne z naszymi prawami!?- krzyczałem w myślach. Udało mi się ocalić z tej rzezi garstkę osób ,wśród nich był ten chłopiec. Gdy dotarłem do alkowy. Ujrzałem wystraszonego niebieskowłosego malca .Powiedziałem mu żeby się nie bał po czym wymknąłem się z domu razem z innymi osobami które ocalały. Parę dni po rzezi dowiedziałem się ,że to dziecko jest synem Tany i Elizada Ice Claw. Pamiętam do dziś smutne twarze reszty Włóczęgów którzy nie musieli zostać zabici ,ale stracili nadzieję którą dawał im ten ród. Postanowiłem wychować tego chłopca według zwyczajów i praw jego rasy. Do dziś mam to uczucie gdy się pierwszy raz do mnie przytulił ,to było tak niezwykłe i takie miłe... . Prawa Zakonne zakazują zawierania małżeństwa ,ale dla tego chłopca byłem jak...ojciec. Sam też mnie tak nazywa. Widać w jego oczach ,że jeszcze zmieni obraz Eo.

fragment Pamiętnika Brata Filaderiusa Ossoma

Ostatnio edytowany przez Zefir (2010-04-28 14:47:48)